... εδώ ο κόσμος καίγεται κι εμείς βγάζουμε τις "ευαισθησίες" μας, τα εσώψυχά μας ξαφνικά (πριν δεν ξέραμε να το κάνουμε) ... Τώρα, έχουμε όλοι γνώμη, άποψη ! Δεν ξέρω ... άμυνα είναι, ωχαδερφισμός, κατάθλιψη ή τα απωθημένα μας ? Ζούμε τον "γυάλινο κόσμο" του Καζαντζίδη, όπου όλα είναι διάφανα και εύθραυστα και δεν κάνουμε τίποτα, μην τυχόν και σπάσει το "οικοδόμημα" ! Κι αναρωτιέμαι ... μα αυτός δεν ήταν ο σκοπός όλων, εκ παλαιόθεν ? Επαναστάτες και μη ? Τώρα που δονείται (ταρακουνιέται) το σύστημα, γιατί όλοι έχουν "κλάσει μέντες" ? Θά' θελα, για μια στιγμή να ήμουν ψυχίατρος, για να γελάω όλη μέρα ... Ζούμε την "ρεβάνς - ρελάνς" του κάθε πανηλίθιου, με περίσσια ανοχή ! Όλοι οι ψυχασθενείς μαζί, ενωμένοι, σε ένα παγκόσμιο "reality" υπερθέαμα. Κι εμείς σαν γνήσιοι οπαδοί του τίποτα, σαν κάτοικοι μιας ανωρίμου γης, βασιλεύει το "φαϊ, κακά και νάνι". (Το σεξ το προσθέσαμε μετά, για νά' χουμε κάτι να λέμε). Μας χτύπησε ο αόρατος εξωγήινος κι απολαμβάνουμε την αφασία ... Βλέπουμε Αstra-κια (Zeneka) γιατί είναι πολύ Μoderna. Δεν θα αναπτύξω το τραγικόν του πράγματος ... Είναι όπως στα κόμιξ ένα πράμα. Ζει την παραμύθα του ο καθείς κι είναι πολλοί πανάθεμά τους. Ξαναζούμε την εποχή της ψυχεδέλειας με νέες ουσίες κι είν' η χαρά μεγάλη ... Προπάντων να είμαστε ελεύθεροι, μέσ' το κλουβί μας, όπως και τότε ! "Προλάβετε τώρα που γυρίζει" έλεγε ο κράχτης στο λούνα-παρκ ...
(Υσ.) αν κάποιοι με διαβάζουν με λοξό μάτι ... ας έρθουν να τους εξηγήσω πως γίναμε όλοι μαζοχιστές !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου