Μετά την συναυλία του Nick Cave ...

Παιραιάς (Μπουμπουλίνας) 2017 (φώτο Μ.Φ.)

... είσοδος σουβλατζίδικου στον Πειραιά (χωρίς σχόλια) ...

Πρωϊνό

... πρωϊνό χωρίς φωτοσκιάσεις
μπαίνει ένα φως κουρασμένο
πάνω σε σαγρέ επιφάνειες, γεμάτες σκόνη ...

στο γραφείο το "τριανταεξάρι φίλμ" του Γιώργου
παρατημένο ανοιχτό, στη 4η φωτογραφία ...

μια νοσταλγία χαϊδεύει τα έπιπλα
κι ύστερα χάνεται μέσα στους τοίχους ...

... πρωινό σε σκοτεινό δωμάτιο
και μια μνήμη παρούσα 
περιμένει
     να ακούσει το κλικ ...

27 / 8 / 91

Πειραιώς και street art ...

Πειραιώς 2017 (φώτο Μ.Φ.)

 ... τέσσερις το πρωί, Πειραιώς, "ποδαράτος" και ... street art ...

Ειρωνεία ...

... όμορφα, όμορφα,
     σαν γλάρος εν πτήση ...

έτσι όπως πεθαίνουμε
σαν τελείες που μεγαλώνουν
στον ορίζοντα τ΄Αγγελόπουλου

όπου "τα όμορφα χωριά
όμορφα καίγονται" ...

κι άσχημα, άσχημα,
     κανείς δεν το πρόσεξε.

9 / 4 / 89

Μια νότα ύστερα, μια νότα πριν ...

Άγριο ένστικτο
θρυματισμένη τζαμαρία
     στο πέταγμα καρέκλας.
Πορνική αδιαφορία
     και γαμημένη επανάσταση.
Στα χέρια της λαγνείας
     η καθημερινή αγωνία.
Κατανάλωση κι αισθησιασμός.

Ω ... ποία αρωγή και ευδοκίμηση ...
Άγριο ένστικτο, φοβάμαι.
Οι νότες αργές
     μια ύστερα, μια πριν,
κι η νέμεση να καιροφυλακτεί ...

Χλωμά χρώματα σελήνης
     χαρακώνουν τα πάντα
σαν θρίλερ αφιερωμένο εξαιρετικά
     και που δεν με χορταίνει ...

Άγριο ένστικτο
     και διαφορά διατροφής ...

9 / 4 / 89

Μόνο γι'αυτό ...

... για να διηγηθώ μιαν ιστορία
όπως κάνω ένα τσιγάρο,
για όλους εσάς και για μένα,
για μια βόλτα στο πάρκο,
ένα τυχαίο συμβάν,
για μια θεωρία, ένα φιλί,
μια μισάνοιχτη πόρτα,
ένα στραβό κάδρο,
μια επιπόλαια κίνηση
που διαφεντεύεται απ' την θλίψη,
για τα χρώματα της δύσης,
ένα τραγούδι σε μπαράκι,
ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια,
ένα ποτό, μια καρέκλα, έναν καθρεύτη,
μια εποχή που χάθηκε
και μια εποχή που θα' ρθει,
για τον φίλο, την φίλη,
τα πουλιά του δάσους, της πόλης,
για να διηγηθώ μιαν ιστορία,
     μόνο γι' αυτό,
πόσο θα' θελα τώρα ...
να χορέψω μόνος,
σαν τον Ρεμπώ στην προκυμαία ...

9 / 4 / 89

Χωρίς αποδείξεις ...

Σ' ένα έγκλημα
     χωρίς πτώματα ...
η μόνη δολοφονία
     είναι της ψυχής.

23 / 3 / 18

Η φυλακή σου ...

(Σκίτσο του Στάθη Απρ. 2018 απ' το Ποντήκι)
Συμπληρώνω : 
Η φυλακή σου θα είναι πάντα όμορφη, σπαρμένη με λουλούδια ... γιατί μόνο αυτήν ποτίζεις !!!
Είναι σαν τον ινδιάνικο μύθο ... εξαρτάται ποιόν λύκο ταΐζεις ... !