Μια ιστορία των ματιών

Vytautas Laisonas (paint work)

Τα μάτια της στη θάλασσα.
(Νοσταλγικά όταν γεύονται τη θέα του τοπίου).

Τα μάτια της στον αφρό.
(Βρέχοντας το φωτεινό της σώμα, μέσ’ το κύμα).

Τα μάτια της στα μάτια του.
(Απλώνοντας το χέρι κάλεσμα σαγηνευτικό).

Τα μάτια τους κλειστά.
(Φουσκώνοντας ο έρωτας, σε άδειες φλέβες).

Τα μάτια τους στην άμμο.
(Φορώντας τα ρούχα πάλι, τ’ ανοιχτόχρωμα).

Τα μάτια της στην προβλήτα.
(Προσμένοντας το πλοίο, για το επόμενο νησί).

Τα μάτια του στη θάλασσα.
(Νοσταλγικά αποκρινόμενος, μέσ' την απώλεια).

Τα μάτια τους στον ουρανό.
(Εκείνη στο πλοίο, εκείνος στην παραλία).

Τα μάτια τους στο κενό.
(Σαν να μην συνέβη τίποτα, μέσα στο τίποτα).

Καληνύχτα (2017)

 

 

Καληνύχτα (2017) - Μια ταινία μικρού μήκους του Θάνου Κερμίτση
Σκηνοθεσία / Σενάριο: Θάνος Κερμίτσης
Παίζουν: Γιώργος Τριανταφυλλίδης, Τάσος Δέδες, Γιώργος Χουλιάρας, Νατάσα Εξηνταβελώνη (Διάρκεια 35 λεπτά)

Η ταινία είναι "χαρακίρι" που με ενέπνευσε να γράψω πολλά ανεξάρτητα κι ανεπεξέργαστα (ακόμα) κείμενα,

που τ' άφησα κατά μέρος, για μιαν άλλη φορά ...

Ξύπνα άνθρωπε και ... Σκέψου !

 

Ο φόβος του θανάτου δεν αποτρέπει το θάνατο ... αποτρέπει την ίδια τη ζωή !

Το δανείστηκα από : http://antidras.blogspot.com/2021/04/le-retour-danser-encore-flashmob-gare.html

14ων Μαϊων

 

Συννεφιά.
Ένας νεαρός ψαρεύει προσηλωμένος
στην προκυμαία,
     λίγο πριν δύσει ο ήλιος.

Κάποια κοριτσίστικα μάτια
π’ εξερευνούν κι αναλογίζονται
- με το βλέμμα στραμμένο εκεί -
     που λάμπουν,
γιατί έχουν τόσα να ’πούν,
     και πόσα να ρωτήσουν ...
για όνειρα γραμμένα σε λευκώματα,
για πύργους-βίλλες
και ιππότες σε άσπρα άλογα,
     που θά ’ρθουν να την κλέψουν
κι όλος αυτός ο ρομαντισμός
που την κάνει να νιώθει
     ένα σφίξιμο στο στήθος
κι η λέξη έρωτας,
που διαβάζει τώρα στο περιοδικό
     πόσα πράγματα να κρύβει ?

Το 14ων Μαϊων χτυποκάρδι
την κάνει να τολμήσει :
     δειλά τον πλησιάζει ...

Συννεφιά.
Ο νεαρός στην προκυμαία
φέρνει πιο κοντά την λεία του
     ... ένα αφρόψαρο !

Μαρμάρι Ευβοίας

Στου Έρωτα την τραγωδία

Sergio Cupido Art (Romeo & Juliet)

 

Τρελές εικόνες
φιδιάζουν τη σκέψη,
     διεγείρουν το σώμα,
μέσ’ σε καπνούς σαν ερωτεύονται
     παιδιά ακόμη ...

μαθαίνουν λίγα, κάνουν πολλά,
γεμίζουν εφιάλτες οι εντυπώσεις,
κάποτε καταλαβαίνουν
     πως όλα ψεύτικα, όλα λάθος
και πάλι
τρελές εικόνες
φιδιάζουν τη σκέψη,
     διεγείρουν το σώμα ...

χίμαιρες κυνηγώντας
     σ’ αέναο χρόνο,
χαμένοι και χωμένοι,
     στου Έρωτα την τραγωδία ...

κι ανικανοποίητη μένει
ώσπου γερνάει,
     όλη η νεολαία του κόσμου ...

Utopia : Το ζοφερό μας μέλλον !

 

     Το δυστοπικό φιλμ Utopia του βραβευμένου Αυστραλού, ελληνικής καταγωγής, σκηνοθέτη Κώστα Νίκα, (με τη συμμετοχή αρκετών ομογενών ηθοποιών) που γυρίστηκε το 2016 και κυκλοφόρησε το 2019, είναι ανάμεσα στις επίσημες επιλογές μιας από τις μεγαλύτερες πλατφόρμες προβολής ταινιών, της Omeleto. Η πλατφόρμα Omeleto φιλοξενεί τους σημαντικότερους βραβευμένους σύγχρονους σκηνοθέτες και διαθέτει πάνω από 5 εκατομμύρια συνδρομητές με δεκάδες εκατομμύρια θεατές κάθε μήνα. Το Utopia κέρδισε δύο διεθνή βραβεία και συμμετείχε σε περισσότερα από δέκα κορυφαία φεστιβάλ ταινιών, ανάμεσα τους και το  παγκοσμίου φήμης UTOPIALES στη Γαλλία, ως μία από τις 35 καλύτερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας για το 2020. Αν και ο Νίκας συνέλαβε την ιδέα του Utopia πριν από μια δεκαετία, τα βασικά θέματα με τα οποία καταπιάνεται η ταινία είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ επίκαιρα και περιγράφουν καίρια το «πνεύμα της εποχής». «Όλοι βιώσαμε την πανδημία, τώρα ήρθε η ώρα να δούμε πώς μπορεί να μοιάζει το μέλλον μας», ανέφερε ο παραγωγός Aaron Bush. Σε αντίθεση με άλλες δυστοπικές ιστορίες στις οποίες οι κυβερνήσεις ταυτίζονται με τον «Μεγάλο Αδελφό» και ασκούν έλεγχο και εξουσία μέσω μιας κάθετης ιεραρχικής σχέσης με τους πολίτες της, ο Νίκας παρουσιάζει μια εκδοχή όπου η ιεραρχική σχέση έχει γίνει οριζόντια. «Σήμερα, μέσω της τεχνολογίας κινητής τηλεφωνίας, εμείς οι ίδιοι γινόμαστε οι Big Brother. Στο Utopia πηγαίνω ένα βήμα παραπέρα δείχνοντας ότι οι πολίτες έχουν κίνητρα να συμμορφωθούν με το κράτος, μέσω ενός συστήματος ανταμοιβών και τιμωριών. Πρόκειται για μια πολύ πιο επικίνδυνη κοινωνία, όπου εμείς οι ίδιοι γινόμαστε ο εχθρός μας. Μπορείς να πολεμήσεις έναν εξωτερικό εχθρό, αλλά πώς να πολεμήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό ?» αναφέρει ο Νίκας.
     Η ταινία γυρισμένη προ εγκλεισμού και καταδόσεων των συμπολιτών μας και το ... «όλα για το καλό μας», αποδεικνύεται προφητική για το σήμερα και ίσως και για το μέλλον. Έχει διάρκεια μόλις 15 λεπτών, αλλά είναι αρκετά γλαφυρή και μας δείχνει ένα μέλλον όχι και τόσο μακρινό, που θα έχουν οι λαοί αν δεν αντιδράσουν. Στην Ελλάδα (η ταινία) φυσικά αγνοήθηκε.

Δείτε τη εδώ : https://www.brighteon.com/2027b146-8544-41b3-89bc-877458393acd