Υπάρχουν δύο είδη κινδύνων

"Υπάρχουν δύο είδη κινδύνων. Ο ένας είναι πως έχουμε ιδρύσει μια κοινωνία, βασισμένη στην επιστήμη και την τεχνολογία, - στην οποία, κανείς δεν καταλαβαίνει τίποτα για την επιστήμη και την τεχνολογία.
    Και αυτό το εύφλεκτο μίγμα άγνοιας και δύναμης, αργά ή γρήγορα πρόκειται να ανατιναχτεί στα πρόσωπά μας. Εννοώ ... ποιος διευθύνει την επιστήμη και την τεχνολογία, σε μια δημοκρατία ανθρώπων, οι οποίοι δεν γνωρίζουν τίποτα γι’ αυτό ? ...
    Και ο δεύτερος κίνδυνος, για τον οποίο ανησυχώ σχετικά, είναι ότι η επιστήμη είναι κάτι περισσότερο από ένα σύνολο γνώσεων. Είναι ένας τρόπος σκέψης, - ένας τρόπος επιφυλακτικής εξέτασης του σύμπαντος, με μια καλή κατανόηση του ανθρώπινου λάθους.
    Εάν δεν είμαστε σε θέση να κάνουμε δύσπιστες ερωτήσεις, - να ανακρίνουμε αυτούς που μας λένε ότι κάτι είναι αλήθεια, να είμαστε δύσπιστοι με αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία, τότε είμαστε έτοιμοι να μας αρπάξει ο επόμενος πολιτικός ή θρησκευτικός τσαρλατάνος που θα έρθει να “σουλατσάρει”. !!!

Carl Sagan
(από την τελευταία του συνέντευξη, το 1996)

Σονάτα στα σημερινά δρώμενα ...

Συναίσθημα ! Το άφησα απλά να κυλήσει στο παρόν ... (Aka Moon 2015 - Aka 109)

Ποιός μας έδωσε τις πεποιθήσεις μας

Sergio Cerchi (Paint-Art)

 (απόσπασμα) ...

Ένας βοσκός είχε πάρα πολλά αρνάκια. Τόσα που δεν φαντάζεσαι. Κάθε μέρα φυσικά έσφαζε και μερικά απ’ αυτά. Τα προβατάκια με το λίγο μυαλό που ‘χαν, προσπαθούσαν να ξεφύγουν, διότι όσο προβατάκια και αν ήταν, κάποιο ελάχιστο ένστικτο επιβίωσης το είχαν. Ο βοσκός λοιπόν παρατήρησε ότι πολλά απ’ τα πρόβατά του χανόντουσαν, άλλα τρέμανε από τον φόβο τους και άλλα φεύγανε προς το δάσος όπου τα έτρωγαν οι λύκοι. Κατάλαβε λοιπόν ότι χρειαζότανε πολλούς υπηρέτες για να τα φυλάνε, πράγμα που θ’ ανέβαζε κατά πολύ τα έξοδα του. Τότε σκέφτηκε κάτι πολύ απλό. Υπνώτισε τα αρνάκια του και τους φόρτωσε πεποιθήσεις. Τους έδινε στο καθένα διαφορετικό μυαλό. Στο ένα έλεγε "Δεν είσαι αρνί εσύ, εσύ είσαι άνθρωπος". Στο άλλο έλεγε "Δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς για το αν θα σε φάνε, εσύ είσαι λιοντάρι".  Σε κάποιο άλλο είπε "Δεν θα σε σκοτώσουν εσένα όπως τα άλλα, εσύ είσαι τίγρης". μετά απ αυτό, όλα τ’ αρνάκια άρχισαν να συμπεριφέρονται, ανάλογα με τις πεποιθήσεις και τις ιδέες που τους είχε δώσει. Ο Βοσκός όχι μόνο βρήκε την ησυχία του και ηρέμησε, διότι δεν έφευγε κανένα αρνάκι πλέον απ το μαντρί, αλλά μπορούσε και να  σκοτώσει κάποια, χωρίς τα άλλα να ανησυχούν, αφού πίστευαν πλέον πως το ένα ήταν λιοντάρι ή τίγρης. Επίσης τους είχε εμφυτεύσει τον Παράδεισο και την Κόλαση για να είναι πειθήνια και να περιμένουν κάποια ανταμοιβή. Πολλά μάλιστα γελούσαν και λέγανε "χα χα κοίτα τι παθαίνουν τα αρνάκια". Τώρα πια κανένα δεν δραπέτευε, όλα ήταν υποτακτικά κι υπάκουα. 1-2 προβατάκια όμως αναρωτιούνταν :
- "Ποιός μας έδωσε τις πεποιθήσεις που έχουμε" ?
- Οι Βολαδόρες - Τα Αρπακτικά (Don Juan Matus)
- Τι είναι αυτό, δον Χουάν ? ρώτησα. Βλέπω παντού γύρω μου σκιές, σκιές που ξεγλιστρούν.
- Α, είναι το σύμπαν στην ολότητά του, απάντησε. Ασύγκριτο, μη γραμμικό, πέρα από το βασίλειο της σύνταξης. Οι σαμάνοι του αρχαίου Μεξικού ήταν οι πρώτοι που διέκριναν αυτές τις φευγαλέες σκιές, κι έτσι παρακολούθησαν τις κινήσεις τους. Τις είδαν όπως τις βλέπεις κι εσύ, και τις είδαν επίσης σαν ενέργεια που ρέει στο σύμπαν. Και ανακάλυψαν κάτι υπερβατικό.
Σώπασε και με κοίταξε. Οι παύσεις του ήταν πολύ καίριες. Σώπαινε πάντα όταν εγώ ένιωθα να κρέμομαι από μια κλωστή.
- Τι ανακάλυψαν δον Χουάν ? τον ρώτησα.
- Ανακάλυψαν πως έχουμε έναν ισόβιο σύντροφο, απάντησε με όση σαφήνεια μπορούσε. Ενα αρπακτικό, που ανέβηκε από τα βάθη του κόσμου και πήρε τον έλεγχο της ζωής μας. Τα ανθρώπινα όντα είναι αιχμάλωτοί του. Τούτο το αρπακτικό, που είναι πολλοί άρπαγες μαζί, είναι κύριος και αφέντης μας. Μας έκανε υπάκουους, αβοήθητους. Όταν πάμε να διαμαρτυρηθούμε, καταπνίγει τις διαμαρτυρίες μας. Κι όταν θελήσουμε να δράσουμε ανεξάρτητα, απαιτεί να μη δράσουμε καθόλου. Το γυροφέρνω τόση ώρα για να σου πω ότι κάτι μας κρατά αιχμαλώτους. Κι είμαστε όντως αιχμάλωτοι, δεσμώτες ! Αυτό ήταν ένα ενεργειακό γεγονός για τους σαμάνους του Μεξικού.
- Και γιατί μας κυρίευσε αυτό το αρπακτικό με τον τρόπο που μου περιγράφεις δον Χουάν ? τον ρώτησα. Κάποια λογική εξήγηση πρέπει να υπάρχει.
- Υπάρχει μια εξήγηση, μου αποκρίθηκε τότε σοβαρά. Και είναι η απλούστερη εξήγηση στον κόσμο. Αυτές οι οντότητες μας κυρίευσαν επειδή είμαστε η τροφή τους και μας απομυζούν ανελέητα γιατί είμαστε τα μέσα συντήρησής τους. Κι όπως εμείς εκτρέφουμε κοτόπουλα σε ορνιθοτροφεία, έτσι και τα αρπακτικά εκτρέφουν εμάς σε ανθρωποτροφεία. Έτσι έχουν πάντα άφθονο φαγητό.
- Οχι, όχι, όχι, άκουσα τον εαυτό μου να κραυγάζει. Είναι παράλογο δον Χουάν. Είναι τερατώδες αυτό που λες. Απλώς δεν μπορεί να ‘ναι αλήθεια, για τους μάγους τους κοινούς ανθρώπους ή οποιονδήποτε άλλο !
- Γιατί όχι ? έκανε ήρεμα ο δον Χουάν. Γιατί όχι ? επειδή σε εξοργίζει ?
- Ναι, με εξοργίζει ! απάντησα αμέσως. Αυτοί οι ισχυρισμοί είναι τερατώδεις !
- Καλά, μου είπε, όμως δεν τα άκουσες όλα ακόμη. Περίμενε λίγο, να δεις πως θα νιώσεις. Θα σε βομβαρδίσω. Θα κάνω δηλαδή στο μυαλό σου τρομακτικές επιθέσεις, ασύλληπτες εφόδους. Και μη θαρρείς πως μπορείς να σηκωθείς και να φύγεις, γιατί είσαι εγκλωβισμένος. Όχι γιατί σε κρατάω εγώ αιχμάλωτο, αλλά επειδή υπάρχει κάτι μέσα σου που θα σε εμποδίσει να φύγεις, ενώ ένα άλλο κομμάτι σου θα γίνει αληθινά έξω φρενών. Γι αυτό, θωράκισε τον εαυτό σου. Κάνω έκκληση στο αναλυτικό σου μυαλό, είπε ο δον Χουάν.
Σκέψου για μια στιγμή και πες μου : Πως εξηγείς την αντίφαση ανάμεσα στη νοημοσύνη του ανθρώπου που μηχανεύεται, οργανώνει και κατασκευάζει και την ηλιθιότητα των συστημάτων των πεποιθήσεων και δοξασιών του ή την ηλιθιότητα της αντιφατικής συμπεριφοράς του ? Οι μάγοι πιστεύουν ότι τα αρπακτικά μας έχουν δώσει τα συστήματα πεποιθήσεων που ασπαζόμαστε, τις ιδέες μας για το καλό και το κακό, τα κοινωνικά μας ήθη. Τα αρπακτικά είναι που δημιούργησαν τις ελπίδες τις προσδοκίες μας, το όραμα της επιτυχίας, τον εφιάλτη της αποτυχίας. Αυτά τα αρπακτικά μας έδωσαν την πλεονεξία, την απληστία και τη δειλία μας. Είναι τα αρπακτικά αυτά που μας κάνουν αυτάρεσκους, κοινότοπους και εγωπαθείς.
- Μα πως μπορούν να τα κάνουν όλα αυτά, δον Χουάν ? τον ρώτησα, ενώ τα λόγια του μ’ είχαν θυμώσει ακόμη περισσότερο. Τι κάνουν δηλαδή ? Τα ψιθυρίζουν στ’ αυτί μας όλα αυτά όταν κοιμόμαστε ?
- Όχι δεν το κάνουν έτσι. Αυτό είναι βλακώδες ! Απάντησε χαμογελώντας ο δον Χουάν. Είναι απείρως πιο ικανά και συγκροτημένα. Για να μας κρατούν υπάκουους, μειλίχιους κι ανίσχυρους, τα αρπακτικά χρησιμοποιούν ένα καταπληκτικό τέχνασμα - καταπληκτικό από άποψη στρατηγικής φυσικά. Είναι ένα φρικτό τέχνασμα για όσους το υφίστανται. Μας έδωσαν το μυαλό τους ! Μ’ άκουσες ? Τα αρπακτικά μας έδωσαν το μυαλό τους, που έγινε και δικό μας. Το μυαλό των αρπακτικών είναι ταραγμένο, αντιφατικό, σκυθρωπό, πλημμυρισμένο από το φόβο μην αποκαλυφθεί από στιγμή σε στιγμή. Ξέρω πως μολονότι δεν πείνασες ποτέ, συνέχισε, ανησυχείς για το πως θα εξασφαλίσεις την τροφή σου, κάτι που δεν είναι παρά η ανησυχία του αρπακτικού που φοβάται μήπως ανά πάσα στιγμή αποκαλυφθεί το τέχνασμά του και του αρνηθούν την τροφή που έχει τόση ανάγκη. Μέσω του ανθρωπίνου νου, που άλλωστε είναι ο δικός τους νους, τα αρπακτικά εισάγουν στη ζωή των ανθρώπινων όντων οτιδήποτε τα εξυπηρετεί. Με τον τρόπο αυτό κατορθώνουν να  αποκτήσουν λίγη ασφάλεια, που λειτουργεί σαν ασπίδα απέναντι στο φόβο τους.
- Δεν είναι ότι δεν μπορώ να δεχτώ τη φαινομενική αξία όσων λες δον Χουάν, είπα. Θα μπορούσα, αλλά υπάρχει κάτι τόσο αηδιαστικό σ’ αυτό τον ισχυρισμό, που με απωθεί και με αναγκάζει να κρατήσω αντίθετη στάση, να επιχειρήσω να σε αντικρούσω. Αν είναι αλήθεια πως μας τρώνε πως το κάνουν ?
Μου εξήγησε ότι οι μάγοι βλέπουν τα ανθρώπινα όντα σαν παράξενες, φωτεινές σφαίρες ενέργειας, που καλύπτονται ολόκληρες από ένα λαμπερό περίβλημα, κάτι σαν λούστρο, σαν επίχρισμα, ένα κάλυμμα που εφαρμόζει σφιχτά στο κουκούλι της ενέργειάς τους. Συνέχισε λέγοντας πως αυτό το λαμπερό περίβλημα της επίγνωσης είναι που καταναλώνουν τα αρπακτικά, και πως όταν ένα ανθρώπινο ον φτάσει στην ενηλικίωση, το μόνο που απομένει από αυτό το λαμπερό περίβλημα της επίγνωσης είναι μια στενή λωρίδα που φτάνει από το έδαφος ως τις άκρες των δαχτύλων των ποδιών. Αυτή η λωρίδα επιτρέπει στην ανθρωπότητα να επιζήσει, μόλις και μετά βίας.
Σαν να ‘βλεπα όνειρο, άκουσα τον δον Χουάν Μάτους να μου εξηγεί ότι, απ’ όσο ήξερε, ο άνθρωπος είναι το μοναδικό είδος που διαθέτει το λαμπερό περίβλημα της επίγνωσης έξω από το φωτεινό του κουκούλι. Γίνεται επομένως εύκολο θύμα μιας διαφορετικής επίγνωσης όπως είναι η σκληρή επίγνωση του αρπακτικού. Στη συνέχεια έκανε την πιο δυσοίωνη δήλωση που είχα ακούσει ποτέ από τα χείλη του. Μου είπε ότι αυτή η στενή λωρίδα επίγνωσης αποτελεί τον πυρήνα της αυτοανάκλασης, όπου εγκλωβίζεται αμετάκλητα ο άνθρωπος. Με τον επιδέξιο χειρισμό της αυτοανάκλασης, της μοναδικής λάμψης επίγνωσης που αφήνουν στον άνθρωπο τα αρπακτικά δημιουργούν αναλαμπές επίγνωσης, τις οποίες στη συνέχεια καταναλώνουν με αδίστακτο, ληστρικό τρόπο. Μας φορτώνουν με ανόητα προβλήματα που αναγκάζουν εκείνες τις αναλαμπές επίγνωσης να γεννηθούν, και κατορθώνουν μ’ αυτό τον τρόπο να μας κρατούν ζωντανούς, ώστε να μπορούν να τρέφονται από την ενεργειακή αναλαμπή των ψευδοανησυχιών μας.
- Τον ρώτησα : γιατί οι σαμάνοι του αρχαίου Μεξικού, όπως και όλοι οι σύγχρονοι σαμάνοι, μολονότι βλέπουν τα αρπακτικά δεν κάνουν τίποτα γι’ αυτό ?
- Δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσαμε να κάνουμε γι’ αυτό εσύ ή εγώ, μου απάντησε θλιμμένα. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αποκτήσουμε αυτοπειθαρχία και να τη φτάσουμε σ’ ένα σημείο όπου δε θα μπορούν να μας αγγίξουν. Πως μπορείς να ζητήσεις από τους συνανθρώπους σου να ακολουθήσουν μια τόσο αυστηρή αυτοπειθαρχία ? Θα σε περιγελάσουν και θα σε γελοιοποιήσουν, ενώ οι πιο επιθετικοί θα σε μαυρίσουν στο ξύλο. Κι όχι τόσο επειδή δεν θα σε πιστέψουν. Κάπου στα βάθη κάθε ανθρώπινου όντος υπάρχει η προγονική γνώση της ύπαρξης των αρπακτικών. Το ξέρουν τα σπλάχνα σου…
Οι σαμάνοι του αρχαίου Μεξικού είδαν τα αρπακτικά. Τα ονόμασαν ιπτάμενους επειδή κάνουν βουτιές στον αέρα. Δεν είναι όμορφο θέαμα. Μεγάλες, αδιαπέραστες σκιές που σκίζουν τον αέρα. Μετά προσγειώνονται βαριά στο έδαφος. Οι σαμάνοι προβληματίστηκαν πολύ για το πότε εμφανίστηκαν στη γη. Είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος ήταν κάποτε ένα τέλειο ον, ικανό να επιτελέσει με θαυμαστή διορατικότητα άθλους επίγνωσης που στις μέρες μας έχουν τη μορφή μύθων και θρύλων. Κι έπειτα όλα χάθηκαν κι έχουμε τώρα έναν άνθρωπο σε καταστολή.
- Τι λες τώρα, δον Χουάν ?  τον ρώτησα άψυχα.
- Αυτό που λέω είναι πως δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε κάποια συνηθισμένα αρπακτικά. Είναι πολύ έξυπνα, πολύ συγκροτημένα. Χρησιμοποιούν πολύ μεθοδικά το σύστημα που θα μας εξουδετερώσει. Ο άνθρωπος, το μαγικό ον που προορίζεται να γίνει, παύει να είναι πλάσμα μαγικό. Δεν είναι παρά ένα κομμάτι κρέας. Δεν υπάρχουν πια άλλα όνειρα γι’ αυτόν, πέρα από τα όνειρα ενός ζώου αναθρεμμένου για να γίνει κάποτε ένα κομμάτι κρέας, κοινότοπα, συμβατικά, ηλίθια.

Κάρλος Καστανέντα (απόσπασμα από το βιβλίο "Δον Χουάν") ...

Ο Μαλάκας

 

Μια εμπεριστατωμένη μελέτη για ένα είδος που ευδοκιμεί σε όλη την Ελληνική επικράτεια ...

Μαλάκας :   
Ουσιαστικό με μια σειρά από ιδιότητες, κυρίως αρνητικές. Στα αρχαία ελληνικά συναντάται με διάφορες σημασίες, πάλι αρνητικές κυρίως, αλλά όχι με τη σημερινή απόδοση της έννοιας. Ενώ στα νέα ελληνικά πρωτοεμφανίσθηκε σαν μετάφραση της λέξης "ραμολί" / "ραμολιμέντο" που σήμαινε τον "ξεκουτιασμένο", τον πάσχοντα από άνοια. (Βλ. Μαλάκυνση εγκεφάλου). Στη συνέχεια η λέξη πήρε τον δρόμο της για να φτάσει σήμερα να είναι στα χείλη του κάθε νέου και όχι μόνο, αποδίδοντας τις έννοιες του κακού, του βλάκα, του κωλόπαιδου, του εγωιστή, του αναξιόπιστου, του λαμόγιου κ.α. Με μοναδική εξαίρεση την περίπτωση που χρησιμοποιείται σαν κλητική προσφώνηση μεταξύ φίλων με τον γνωστό τρόπο: "Πού είσαι ρε μαλάκα;", "έλα ρε μαλάκα", "τι κάνεις ρε μαλάκα" κ.α. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις η λέξη είναι από ελαφρώς αρνητική μέχρι πολύ αρνητική.

Πώς ξεχωρίζεις το μαλάκα
Δεν χρειάζεται προσπάθεια. Φοράει την στολή του και ανάλογα τον βαθμό έχει και τα σχετικά γαλόνια. Εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να προσπαθήσεις να τον αποφύγεις. Αν αυτό δεν είναι δυνατό, τότε ακολούθησε τους σωστούς τρόπους εξουδετέρωσης του. Βγάλε τον μαλάκα που κρύβεις κι εσύ μέσα σου και αντιμετώπισε τον στα ίσια, αν δεν μπορείς, διέγραψε τον από τη ζωή σου.

Ο προσωπικός σου χώρος
Λέγεται και "φούσκα" / "bubble" και είναι ο προσωπικός χώρος του κάθε ανθρώπου. Ο χώρος αυτός που περιέχει διάφορα πολύ προσωπικά θέματα του καθενός μας και που δεν έχει το δικαίωμα να αγγίζει ο κάθε μαλάκας. Γιατί συνήθως εκείνος που το κάνει είναι μαλάκας και εκείνος που δεν το κάνει είναι ευγενής. Ο ευγενής άνθρωπος είναι το αντίθετο του ανθρώπου μαλάκα. Ο προσωπικός χώρος λοιπόν περιέχει τις επιλογές σου στη ζωή, την εργασία, τις σχέσεις. Τις όποιες ανασφάλειες μπορεί να έχεις, θέματα εμφάνισης, οικογενειακά και οικογενειακά θέματα και γενικά πράγματα πολύ προσωπικά για τα οποία κανείς δεν μπορεί να έχει άποψη εκτός κι αν του δώσεις εσύ το δικαίωμα, συζητώντας για εκείνα. Αν εσύ δε δώσεις το ΟΚ, ξεκινώντας τη συζήτηση ή ζητώντας την άποψη του διπλανού σου για κάτι από αυτά τα "personal issues", τα πολύ προσωπικά σου θέματα / προβλήματα, και εκείνος το κάνει από μόνος του, τότε μιλάμε για καραμαλάκα. Ο οποίος πρέπει να αντιμετωπιστεί με τους δύο ακόλουθους τρόπους: α) Του κόβεις και την καλημέρα. Τον σουτάρεις μακριά από τη ζωή σου. β) Τον παίζεις με το ίδιο σύστημα. Προσβολή στην προσβολή. Χώσιμο στο χώσιμο. Μπηχτή στην μπηχτή. Ειρωνεία στην ειρωνεία. Με τον κίνδυνο όμως να χοντρύνει το παιχνίδι και στο τέλος να χαλαστείς περισσότερο εσύ. Γιατί ως γνωστόν όσο μαλάκας και να γίνει ένας ευγενής άνθρωπος, πάλι ο ορίτζιναλ μαλάκας θα είναι ένα επίπεδο πάνω απ' αυτόν στη μαλακία. Είναι σαν να είσαι καλός στο ποδόσφαιρο και να θες να συναγωνιστείς έναν μπασκετμπολίστα στο μπάσκετ. Ξεκινάς με μειονέκτημα.

Δεύτερη ευκαιρία
Ως είθισται στις ανθρώπινες σχέσεις δίνουμε και μια δεύτερη ευκαιρία, αφού προηγουμένως έχουμε εξηγήσει τους κανόνες στην άλλη πλευρά, στη θεωρητική περίπτωση που δεν τους γνώριζε. Στην περίπτωση του μαλάκα είναι χαμένος χρόνος και κόπος. Και η δεύτερη αλλά μην πω και η πρώτη ευκαιρία. Ο μαλάκας παριστάνει ότι δεν καταλαβαίνει ακόμη και τα βασικά. Συμβαίνει αρκετές φορές στη ζωή κάποιος να μην καταλαβαίνει πού έχεις τοποθετήσει τα όρια σου, πέρα από τα οποία δε θέλεις να σε ενοχλούν. Και φυσικά όταν του το εξηγήσεις, να αλλάζει τρόπο συμπεριφοράς. Αυτός δεν είναι μαλάκας, είναι κάποιος τύπος που απλά δεν κατάλαβε από την αρχή τους κανόνες της σχέσης σας, της όποιας σχέσης, φιλικής, επαγγελματικής, συγκατοίκησης ίσως. Του εξήγησες, κατάλαβε, δεν το επανέλαβε. Στην περίπτωση αυτή η "εξήγα" και τα "καθαρά λόγια" δεν πήγαν χαμένα. Με το μαλάκα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο μαλάκας ζει για να σε μειώνει. Ζει για να στην βγαίνει. Ζει για να σε παίζει συναισθηματικά, να στην σπάει, να βγάζει πάνω σου τα (αμέτρητα) κόμπλεξ του. Θα στην πει για την εμφάνιση σου, για την σχέση σου,για τη γυναίκα και τα παιδιά σου, για τη δουλειά σου, για το μέρος καταγωγής σου, για το σπίτι σου, την ομάδα σου για ό,τι νομίζει ότι θα σε στεναχωρήσει. Για να ρθει μετά να σε γλείψει με άκυρα κομπλιμέντα για να μην κάνεις την κίνηση και του ρίξεις ban / πόρτα. Γιατί ο μαλάκας έχει επίγνωση ότι κανείς δεν τον γουστάρει στην πραγματικότητα και φοβάται τη μοναξιά. Τι θα κάνει αν δεν έχει κάποιον να βγάζει πάνω του τα κόμπλεξ και τις ανασφάλειες του,να του ζαλίζει τον έρωτα, να τον κουτσομπολεύει και να του δίνει ... συμβουλές, ώστε να νιώθει ο ίδιος ανώτερος;

Ο μαλάκας-συμβουλάτορας
Οι συμβουλές είναι ένα άλλο γνώρισμα του μαλάκα στη φιλία. Ο ίδιος μπορεί να είναι για να τον κλαιν κι οι ρέγγες και κανονικά να έπρεπε να βάλει μια πέτρα στο λαιμό του και να πάει να φουντάρει αλλά επειδή είναι κατά βάθος κότα και δεν μπορεί να κάνει ούτε αυτή την ηρωική πράξη, έχει ανάγκη κάποιον ή κάποιους για να τους ζαλίζει τον έρωτα δίνοντας τους συμβουλές, χωρίς οι ίδιοι να του τις έχουν ζητήσει. Συμβουλές για την οικογένεια, τις σχέσεις, τα προσωπικά και επαγγελματικά. Για το τι αυτοκίνητο θα αγοράσουν, τι σπίτι θα βρουν, τι ρούχα θα φορέσουν. Χωρίς ποτέ φυσικά να του έχει ζητήσει κανείς να παίξει αυτό το ρόλο. Βασικό γνώρισμα του μαλάκα είναι ότι παίρνει πρωτοβουλίες μόνος του. Για θέματα που έχουν να κάνουν με εσένα φυσικά. Ο μαλάκας δεν έχει ιδέες, ούτε χάνει τον χρόνο του για τέτοια πράγματα. Γι' αυτό και έχει τεράστια ανάγκη να βρει έναν περίγυρο με τον οποία να ασχολείται. Ποιος τά 'χει με ποια, τι είναι αυτή, έχει φράγκα, αν είναι εντάξει και τα σχετικά. Ο μαλάκας αν πίστευε σε κάτι, αν είχε κάποια ιδέα μέσα στο - συνήθως - άδειο του κεφάλι, θα καταπιανόταν με την ιδέα και θα άφηνε τους άλλους στην ησυχία τους. Αλλά δεν...

Άλλο μαλάκας, άλλο φανατίλας
Εδώ να σημειώσουμε ότι δεν πρέπει να συγχέεται ο μαλάκας με το φανατικό. Ο φανατικός μιας ιδέας, μιας ομάδας, ενός κόμματος, μιας πατρίδας, μιας θρησκείας κοκ δεν είναι μαλάκας όσο κι αν μοιάζει στις αντιδράσεις με το μαλάκα. Ο φανατίλας πιστεύει σε κάτι. Μπορεί βέβαια να προσπαθεί να επιβληθεί μέσω αυτού στους άλλους και εκεί να ταυτίζεται με το μαλάκα αλλά τα κίνητρα του είναι ευγενή. Ο μαλάκας δεν έχει τίποτα το ευγενές επάνω του. Ο μαλάκας είναι ένας χλιμίτζουρας που ζει από τις ζωές των άλλων, τις ιστορίες των άλλων, τα ενδιαφέροντα των άλλων, ενίοτε και από τα λεφτά των άλλων. Ο μαλάκας ζει ανάμεσα μας, ζει δίπλα μας, απέναντι μας. Όταν και όποτε τον συναντήσουμε δεν τον αντιμετωπίζουμε στο δικό του πεδίο. Το πεδίο της μαλακίας. Γιατί εκεί είναι σίγουρο ότι θα χάσουμε. Το μαλάκα  (ή τη μαλάκω*) απλά τον / την πετάμε έξω από τη ζωή μας, χωρίς καν να μπούμε στη διαδικασία της εξήγησης. Δεν υπάρχει περίπτωση να παραδεχτεί ποτέ κάτι, ούτε να ζητήσει συγγνώμη. Ο μαλάκας δεν τσαλακώνει ποτέ το εγώ του. Αν το έκανε δε θα ήταν μαλάκας εξάλλου.

Αγνώστου του Έλληνος

*μαλάκω - θηλυκό του μαλάκα, που χρησιμοποιείται κυρίως από μεγαλοκοπέλες. Τα νεαρά κορίτσια χρησιμοποιούν το αρσενικό και όταν απευθύνονται σε άλλες κοπέλες. Ο μαλάκας δεν έχει γένος.

Dark Halo

 

 ... ότι άφησε ξωπίσω της μια πανσέληνος και μια μετέπειτα σκοτεινιά ...