Footprints on the sand

Footprints on the sand

Αναζήτηση σ' αυτό το ιστολόγιο

Κυριακή 17 Ιουλίου 2022

Θερινό διάλειμμα ... ημερών


Taj Mahal & Keb' Mo' Band - Live at Jazz San Javier (2017).
Από τους "ρεμπέτες" του Rhythm & blues ... κι εμένα,
καλοκαιρινό διάλειμμα με ευχές σε όλους, για καλή ξεκούραση !

Τρίτη 5 Ιουλίου 2022

Η πραγματική τρομοκρατία ξαναχτυπά

"Είμαστε στα πρόθυρα ίσως να δημιουργήσουμε τις πρώτες ανόργανες μορφές ζωής. Μετά από τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια εξέλιξης ! Αν σκεφτείτε τις προηγούμενες θρησκείες και τα προηγούμενα καθεστώτα στην ιστορία, είτε ο Στάλιν είτε οι ναζί ή οτιδήποτε άλλο, ότι κι αν έκαναν στο τέλος επέστρεφαν στο ανθρώπινο σώμα ! Τώρα για πρώτη φορά στην ιστορία, πολιτικά καθεστώτα, ανθρώπινες ιδεολογίες, ανθρώπινες μυθολογίες, έχουν την δυνατότητα να αλλάξουν πραγματικά την εξέλιξη της ζωής και να την τοποθετήσουν σε ένα εντελώς νέο μονοπάτι. Και μπορείτε να φανταστείτε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς, έναν Στάλιν του 21ου αιώνα, ο οποίος θα μπορούσε να έχει την ικανότητα, πρώτα να ανασχεδιάσει πραγματικά το σώμα σε επίπεδο του DNA και να δημιουργήσει νέα ανθρώπινα είδη ..."

Νόα Χαράρι 2022


Μπρρρρρ... Παγώσαμε ... ! Μετά τον Βασιλάκη τον ΔεΛαΠόρτα και έτερος "καππαδόκης" ... Αναρωτιέμαι, αν έχει ο Χαράρι καμιά σχέση με το χαρακίρι ? Γιατί τέτοιες μαλακίες μόνο οι γιαπωνέζοι τις λένε ... βλέπε και Φουκουγιάμα ! Μιας και μετά το τέλος της Ιστορίας, έχουμε το "εμείς
(αυτοί δηλαδή), φτιάχνουμε την Ιστορία" ! Λες και βγαίνουν όλοι απ' το ίδιο "καρμπόν" σχολείο ... του μισανθρωπισμού !

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2022

Rock Ballads Program No 1 (15 tracks)

Έκλεισε ξανά ο κύκλος και φτάσαμε στο "εμείς" κι "αυτοί' ...

Αιώνες προόδου, ευημερίας και κατακτήσεων ...

Κεκτημένων και ημιμάθειας, δικαιωμάτων και ασάφειας ...


Όλα μαζί γεννήκανε, ένας εύπεπτος χυλός ...

  Μια μεταμεσονύχτια μουσική ύπνωση ...

Στο ξημέρωμα, μακρινά φαντάζουν όλα ...
Τα λόγια που δεν είπαμε, η κραυγή που δεν ακούστηκε ...
 
Η προτροπή που δεν ρίζωσε, το χάδι που ξεχάστηκε ...

 Η ζωή που συνεχίζει την αδιαφορία της ...

 Κι ο σαλτιμπάγκος ΕΣΥ, είσαι πάλι πάνω στο σχοινί της ισοροπίας.

 Έμειναν μοναχά οι αναμνήσεις ...
 
Η προσμονή και η ανέχεια ...
 
Η χαλασμένη κασσέτα, τα μαραμέρα λουλούδια ...
Το πλοίο που δεν φάνηκε ακόμη στον ορίζοντα ...
 
Κι οι νότες που γλείφουν τους άσπρους τοίχους ... 
 Μια καταθλιπτική ζωγραφιά για τους κατοπινούς ...

(Ένα σύντομο ποίημα ανάμεσα σ' ένα μουσικό πρόγραμμα).

Έχω θέμα ...

Γιατί βάζουμε μια στρογγυλή πίτσα σε τετράγωνο κουτί και την τρώμε σε αξονικά τρίγωνα ?
Είναι γεωμετρικό το πρόβλημα της σίτισης ... της ανθρωπότητας ?