Λευκό

Υπάρχει μια καρφίτσα στο πάτωμα.

Ένα κυρίαρχο λευκό
     περιρρέει στο δάπεδο,
λευκά ντουβάρια,
λευκή μπαλκονόπορτα,
     κι ένα λευκό σοβαντιστό ο ουρανός.

Ξημέρωμα, που παλεύει ακόμη
     το σκοτάδι με το φως,
πονώ ξανά αισθητικά,
σαν πυροβολισμός
     σ' άδειο κρανίο σιδερένιο.

Κρύβομαι στις γωνιές του δωματίου,
     ποντίκι η μοίρα μου,
σχίζω τις πτυχές της κουρτίνας
     με τα νύχια,
αναμασώ τα ξύλα των επίπλων,
ονειρεύομαι να' μουν μια ζωντανή βόμβα,
στην έκρηξη να βάφω τα πάντα κόκκινα
     στο αίμα,
σαν μπει η γραμματέας
     να μπήξει τις στριγγλιές ...

Υπάρχει μια καρφίτσα στο πάτωμα.

21 / 2 / 83