ΜΕΓΑΛΟΣ καλλιτέχνης είναι εκείνος που σου αφείνει μια ανατριχίλα, στο τέλος ! Αλλά τότε, μόνο τότε ... Τότε που ανάβαμε τους αναπτήρες. Τότε που τα όνειρα ήταν κοινά ... Τώρα η "ψυχή" γυρεύει τη ζεστασιά του καλοριφέρ. Τώρα η "ψυχή" δραπετεύει μόνο τις νύχτες. Φοβάται μην την πούνε "γραφική" ... Γραφικός κι αυτός πια, με το κόκκινο φουλάρι του. Θυμάστε άραγε ? Ή μήπως ούτε μνήμη δεν έχετε ? Τότε που η Αγάπη, η Ελευθερία, τ' 'Ονειρο, η Ελπίδα ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΧΡΩΜΑ ... πόσο μάλλον με κόκκινους, πράσινους ή μπλέ λευκαντικούς κόκκους !!!
(Σημ.) Σ' αυτή τη συναυλία, παρεπιπτόντως κιθάρα παίζει ο Σωκράτης Μάλαμας (έτσι για την Ιστορία) ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου