Είμαι

(Αναδημοσίευση)

Είμαι ο τοίχος της φυλακής.
Κάθε μέρα που περνάει
και μια χαρακιά στο κορμί μου,
     μια χαρακιά στον τοίχο.

Είμαι η άβυσσος.
Ο μόνος που χάθηκε, είμαι εγώ.
Κουβαλώντας στη αγκαλιά μου
     ένα κουφάρι δέντρου,
- όπως κρατάμε ένα παιδί -
γυρνώ και ψάχνω τη φωτιά της θυσίας,
     μια ιλαροτραγωδία προϊστορική.

Είμαι του καρνάγιου η τελευταία βάρκα
     που σάπισε στην υγρή άμμο.
Μια θάλασσα που βάλτωσε, οι λέξεις μου
     ξαναγυρνούν και με φθείρουν.

Είμαι τ' αχνάρι του φιδιού όταν ελίσσεται,
     τεχνάσματα σε συγκρουόμενα αυτοκινητάκια.
Σπάζω με τρόμο της γνώσης το αυγό
     κι αποκαλύπτεται το Τίποτα να με φλερτάρει.

Είμαι το τερατικό μιας εποχής
     που κατανάλωσε τα πάντα
και βρώμισε με λογική τη φαντασία,
     έτσι, που έγινε ο θάνατος μια ηδονή.

Είμαι η θλίψη, η εφικτή.
Είμαι η ίδια η φυλακή,
εγώ ο ίδιος
     κι ο φυλακισμένος.

19 78