 |
| Charles Leval (Artwork) |
Δύο και δύο κάνουν πέντε.
Τα όνειρα διαλύονται
στο ίδιο μοτίβο ρυθμού,
όπως κι η κάθε βεβαιότητα
που σέβεται τον εαυτό της.
Στο κάδρο του παρατηρητή
φιγουράρει η ψευδαίσθηση.
Πίσω απ’ τα τύμπανα πολέμου,
μας περιμένουνε εχθροί και φίλοι
αφήνοντας "κατά γής" ξέπνοο,
ένα μάχιμο πεπρωμένο.
Πάντα θα μου λείπουν οι συζητήσεις
που δεν κάναμε ποτέ,
τα μονοπάτια που δεν περπατήσαμε,
οι χωρίς θάρρος ιδέες,
που πέσαν άδοξα κίτρινα φύλλα
σε απολιθωμένο δάσος.
Σε σάπιο έδαφος σαθρό
ανθίζει το παράλογο.
Είν’ η τριβή της συνύπαρξης
που φέρνει συντριβή ...
Κι όταν οι λέξεις είναι ανεπαρκείς,
οι αριθμοί ορίζουνε
το απερίγραπτο.
Δύο και δύο κάνουν πέντε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου