Caravaggio - Narcissus |
Απλώνεσαι.
Κάτι καινούργιο ρέει μέσα σου,
του δίνεις πολλά ονόματα,
τελικά δεν ξεκαθαρίζεις ...
Συμπάθεια είναι, εξάρτηση, ανάγκη ?
Μονάχα χρώματα.
Σήμερα ήσουν ωχρός.
Δεν τρως τίποτα τελευταία.
Αδιαφορείς.
Είναι το μαύρο της καρδιάς σου
που τα επισκιάζει όλα.
Ύστερα σε φιλώ σταυρωτά
σαν επιστήθιος φίλος,
στον καθρέφτη
και μου λες :
"Μόνο εσένα έχω ρε Μάρκο,
Κράτα λίγο ακόμη" μου λες ...
Αλλά δεν ησυχάζω.
Απλώνεσαι μονάχος.
Εσύ κι ο ίσκιος σου.
Εγώ κι η θλίψη μου
μέσα στα χρώματα.
Έτσι, την μοναξιά
την αποφεύγω ...
28 / 4 / 82
και μου λες :
"Μόνο εσένα έχω ρε Μάρκο,
Κράτα λίγο ακόμη" μου λες ...
Αλλά δεν ησυχάζω.
Απλώνεσαι μονάχος.
Εσύ κι ο ίσκιος σου.
Εγώ κι η θλίψη μου
μέσα στα χρώματα.
Έτσι, την μοναξιά
την αποφεύγω ...
28 / 4 / 82
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου