Γρατζουνίζωντας την γυάλα

Θεατρικό μονόπρακτο, μονόλογος

Είναι χρόνια τώρα (απ' όταν γεννήθηκα),
που συγκατοικώ, σε τούτη την γυάλα,
     με τόσους περίεργους ανθρώπους.

Μεγάλωσα μαζί τους.
Έμαθα συμπεριφορά, κοινωνικότητα ...
κι εγώ απλά,
     γρατζούνιζα την γυάλα ...

Μα δυστυχώς κάποιοι
είχαν περισσότερα δικαιώματα από μένα,
     (καθότι, άλλη τροφή, άλλο περιβάλλον) ...
κι αυτή η έμφυτη τάση μίσους προς εμένα,
που ποτέ δεν την κατάλαβα,
     (ενόσω και καθόσον) ...
εγώ ήμουν πάντοτε ένας φιλήσυχος πολίτης,
ένα ταπεινό ψαράκι,
     (και τα λοιπά και τα λοιπά) ...
δεν απέφυγα ποτέ,
ετούτη την διαφοροποίηση
     αυτόν τον εξοστρακισμό μου ...
Εγώ απλά, συνέχιζα
     να γρατζουνίζω την γυάλα ...

Θυμάμαι μέχρι τώρα,
     εκείνα τα κωλόψαρα,
που κρυμμένα στα καλύτερα
τα διαμερίσματα της γυάλας,
     εκεί στον πάτο,
(στην μοναδική την άμμο και τα κτίσματα)
     που μια ζωή μας τρομοκρατούσαν,
κι έρχονταν κάθε λίγο, να μας υπενθυμίσουν
το ποιός ορίζει την ζωή μας ...
     κι εγώ με θράσος αθερίνας τους έλεγα :

- Το βλέπετε ? Είναι γυαλί !
- Είν' ένα γυαλί, που εγώ ΔΕΝ μπορώ να σπάσω ...
Μα τι θα γίνει αν μαζευτούμε πολλοί ?
     Αν σπάσει η γυάλα ?

Κι εκείνοι, οι από πάντα άφοβοι,
καθότι παίχτες της
     "πειραγμένης" ρουλέτας,
με κοιτούσαν πάντα, με μάτι "στραβό"
     και μού 'λεγαν :

- ΟΚ, και τι πιστεύεις, ότι πιστεύουν,
     οι υπόλοιποι" ?
- ΚΑΝΕΝΑΣ δεν θέλει να σπάσει η γυάλα !
- Δεν ξέρουν καν, να αναπνεύσουν
     έξω απ' αυτήν !
Κι εγώ συνέχιζα
     να  γρατζουνίζω την γυάλα ...

Κι ήρθε ο καιρός
που εγώ την ράγισα την γυάλα,
     κι οι άλλοι δεν τό 'δαν καν.
Λίγο ακόμη θέλει, τους έλεγα
     και εκείνοι γελούσαν ειρωνικά ...
Κι εγώ συνέχιζα
     να  γρατζουνίζω την γυάλα ...

Γιατί έτσι κι αλλιώς, εγώ
το ότι ήμουν, ότι είμαι κι ότι θά 'μαι ...
το καθόριζε (εκ παλαιόθεν)
το ριζικό μου, (όσο μπορώ ακόμη)
     που ορίζω ...

Κι εναπόθεσα απλά, μια παρακαταθήκη,
μια "μολότοφ",
     στα οικοδομήματα της γυάλας.

Γιατί, στο "τίποτα" που είναι τόσο
ακαθόριστο κι ακατόρθωτο,
     το 'κάτι" είναι, που κλονίζει τα πάντα !