Οι όμορφες μέρες

Hans Kanters (painting-work)

Οι όμορφες μέρες,
ήταν σελίδες ποίησης πεταμένες
     σαν προκηρύξεις.

Οι όμορφες μέρες
φαίνονταν απ' το πρωί,
     στο πως σε ξύπναγε ο ήλιος.
Περίσσευε η υπομονή,
     πλεόναζε η φαντασία.
Ήταν χαρούμενες σαν διαρκή άνοιξη.
Τα νιάτα κυλιόντουσαν στο χώμα,
     σε λιβάδι με παπαρούνες ...

Οι όμορφες μέρες
ήταν καθημερινές χρωματικές πινελιές,
     στον πίνακα της ζωής σου.
Ο ιδρώτας του μεροκάματου,
ήτανε το χάδι
     κι η αγκαλιά της ερωμένης.

Οι αληθινά όμορφες μέρες,
ήταν χαμόγελα στο γρασίδι
     φιλιά στην βροχή,
κι είχε μια ηρεμία μετά τον έρωτα,
     σαν όλος ο κόσμος να σου ανήκει ...

Μα όλα αυτά,
δεν άρεσαν στους "κραταιούς"
     κι αλλάξαν τους κανόνες.
Οι όμορφες μέρες ήταν λεκέδες,
     στα μεταξωτά βρακιά της εξουσίας.
Τώρα ζούμε τα "μπάνια του λαού"
     σε κολυμπήθρα δεισιδαιμονίας ...
Τώρα το σκάκι,
     παίζεται με ζάρια.

Κι οι όμορφες μέρες,
εξακολουθούν να σε ρωτούν :
     που χάθηκε η μνήμη ?