Το τραγούδι των παλιών εραστών

Ήταν Mάϊος του 1978 στην Κέρκυρα. Πενταήμερη του λυκείου.
Την λέγαν' Κατερίνα κι εκεί, στην μοναδική μας βόλτα χέρι-χέρι, στο μοναδικό μας φιλί,
από κάποιο μακρινό μπαράκι ακουγόταν αυτό :

Έκτοτε έβαλα και τον Jacques Brel στο ρεπερτόριό μου. Μέχρι σήμερα, δεν ξέρω τι λέει το τραγούδι.
Λες κι ήταν καταδικασμένο όλο αυτό απ' την αρχή, μέσα στη θλίψη, να μείνει μόνο η θύμηση ...
(Τελικά δεν θα πάω από αλτσχάϊμερ), η μνήμη καλά κρατεί !