Το χρέος μου σε κάποιους ποιητές (1)

Θεωρώ χρέος μου (από παλιά) ... να αποδώσω έστω και τις ελάχιστες τιμές (με μιαν ανάρτηση),
για τον θαυμασμό μου, σε κάποιους μεγάλους ποιητές, που βαθύτατα με επηρέασαν ως σήμερα ...
Ένας απ' αυτούς, είναι κι ο δικός μας : Κώστας Καρυωτάκης.

 

Και που "κάποιοι" (ως σήμερα, στην Ελλάδα) τον αναφέρουν, μόνο "κατά το δοκούν",
εξαιρώντας φυσικά αυτά που δεν συμφέρουν ...

 

 

 

Και κλείνω το αφιέρωμα με αυτό που αναρωτιόμουν πάντα : "Τι κάνεις με τη ψυχή σου" ?

 

Η ψυχή μου

1.
Παλιό η ψυχή μου γράμμα είναι κι εγράφη
σε μια παρθένα ωραία - ευγενική
παρθένα - που για λύπη ερωτική
το μοναστήρι εδιάλεξεν, ετάφη.

Τι τώρα κι αν ασπρίζουν οι κροτάφοι ?
Τι τότε κι αν η μοίρα ήταν κακή ?
Ένα συρτάρι εβένινον εκεί
των αναμνήσεων κρύβει το χρυσάφι.

Την ώρα που γεμίζουν ίσκιο οι θόλοι,
καθισμένη σε πέτρα το κοιτά,
το σφίγγει στα ωχρά χέρια κλαίγοντας όλη.

Έπειτα, ενώ, με βλέφαρα κλειστά,
το φευγαλέο της όραμα κρατά,
σηκώνεται να πάει στο περιβόλι.

2.
Με τον καιρό που πρόσχαρη ήταν νέα
- αλίμονο ! - για να αναμετρηθεί,
για νά βρει ένα σκοτάδι πιο βαθύ,
σέρνοντας προς την πένθιμη αλέα.

Βαριά στη ζωή της έπεσε η αυλαία
και δε μπορεί καλά να θυμηθεί.
Το χείλος, μόνο ξέρει, δεν ανθεί,
δεν είναι πια τα μάτια της ωραία.

Κι όπως τα δέντρα ολόγυρα σιωπούν
έτσι ποτέ για εκείνον που τη χάνει,
ποτέ δε θά 'ρθουν άνθρωποι να πουν.

Αχ, μήτε τ' όνομά του εδώ δε φτάνει !
Να ζεί ? Και πάντα ναν τον αγαπούν ?
Μην έχει τάχα - σαν αυτή - πεθάνει ?

3.
Είσαι, ψυχή μου, κόρη που τη σβήνει
ολοένα κάποιος έρωτας πικρός,
που λησμονήθηκε κοιτώντας προς
τα περασμένα, κι έτσι θ' απομείνει.

Κατάμονη σε μι' άκρη, όπως εκείνη,
σε παρατούν ο κόσμος, ο καιρός.
Ένας ακόμη θά 'σουνα νεκρός,
αν οι νεκροί δεν είχαν τη γαλήνη.

Σαν αδελφούλα η κόρη αυτή σου μοιάζει
που γέρνει, συλλογίζεται κι αργεί
χαμένην ευτυχία να νοσταλγεί.

Δικό σου λέω, ψυχή μου, είναι μαράζι
όσα, το βράδυ, δάκρυα, την αυγή,
στα ρόδα κατεβαίνει και μοιάζει.

 

Κώστας Καρυωτάκης (1921)

8 Φεβρουαρίου ήταν και που χάσαμε, τον μέγα Νίκο Ξυλούρη !