Στην πόρτα του παράδεισου

Κάνω κάτι ... γράφω κάτι ...
     ζω την άχρωμη ζωή μου ...
κι όμως δεν λέω
     ούτε ένα ευχαριστώ,
στο διαβόητο "μέχρις εδώ",
που μ' έφτασες,
     μούσα μου και θεέ μου ...

κι είναι αυτή ακριβώς
     η περηφάνεια,
που δεν θα με χωράει μετά
     από την πόρτα,
του όποιου παραδείσου
     (της τέχνης, της ζωής) ...
μέσ' το σαθρό το οικοδόμημα
     του πολιτισμού.