Έρημη πόλη, σκοτεινή,
φυσάει και βρέχει.
Έτσι όπως αρχίζει πάντα,
ένα φίλμ-νουάρ,
μια νύχτα φθινοπώρου.
Ένα μεγάλο πάρτι που τέλειωσε,
τα καλοκαίρι,
μαζεύονται τα σκουπίδια,
σκουπίζονται οι δρόμοι,
σβήνουν τα φώτα,
σφαλίζοντ' οι πόρτες
κι ακούγεται μόνο η βροχή,
στα ρείθρα και τα λούκια.
Μόνο που λείπει ο τύπος,
που χωμένος στην καμπαρντίνα του,
ανασηκώνει το "καβουράκι",
χαϊδεύει το "κολτ" στην τσέπη,
και με βλέμμα κενό,
κοιτάει την κάμερα.
Εδώ η βροχή
απλά ξεπλένει τις αναμνήσεις.
Φθινόπωρο.
30 / 10 / 82
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου