Γεύση από Ελλάδα

Δεν είναι λίμνη. Είναι από το λιμάνι των Κυθήρων - Διακόφτι  (φωτο Μ.Φ.)

Σκουπίζω την άμμο απ΄το βότσαλο,
το χώμα απ' το κομμάτι του αγγείου
     κι αποκαλύπτεται η χώρα μου.
Μια θάλασσα αφρίζουν τα αισθήματα
     και γίνονται στόχοι.
Μένει στα χέρια το αλάτι,
     η μυρωδιά στο σώμα από τα σκίνα.
Μεταφέρεται η προσμονή
στον αμφορέα, την πέτρα,
     στα γυάλινα τα βλέφαρα του ήλιου,
εκεί που λιάζονται οι ελιές,
     που υπογράφουν τα τζιτζίκια,
πάνω απ' τις λεπτές χαρούμενες
     φωνές των σπουργιτιών
κι ύστερα ρίγανη και λεμόνι,
μέσ' το βυθό των απολαύσεων
     ανακατεύονται,
σαν καφές στη χόβολη
     αργοφουσκώνει ο έρωτας
κι έτσι έχουμε την πασίγνωστη :
     "γεύση από Ελλάδα"!