Εξάσκηση στην νοηματική

Εν πλώ. Τραπεζαρία.
Επιστροφή και "τα κεφάλια μέσα" ...
Το εκνευριστικό βουητό της μηχανής.
Μάτια κουρασμένα, της σιωπής.
Μια τηλεόραση που "παίζει"
     χωρίς να βλέπει κανείς.
Δυό μελαμψοί με χειροπέδες
     απέναντί μου, λαγοκοιμούνται,
υπό το εξίσου κοιμισμένο βλέμμα
     των πέντε φυλάκων τους.
Ο καιρός αίθριος.
Βγάζω το πακέτο να κάνω τσιγάρο.
Θυμάμαι πως δεν καπνίζουμε μέσα ...
Τα μάτια του ενός "δεμένου", ανοίγουνε.
Μου κάνει νόημα με τα δάκτυλα
     πως θέλει κι εκείνος.
Βγάζω ένα ...
Ξυπνά κι ο ένας "μπάτσος".
Κουνάει το δάκτυλο πως "όχι" ...
Ανταπαντάω με το χέρι ένα "οκ".
Γυρνώ τα μάτια στον δέσμιο,
με παλάμες ανοιχτές ...
Μου ανταπαντά με τα μάτια 
"εντάξει, τι να κάνεις "...
Βγαίνω στην κουπαστή.
Τα φώτα της πρωτεύουσας φανήκαν.
Ένας εκνευρισμός κατεβαίνει απ' τα σύννεφα
τον βλέπω που με γυροφέρνει 
μαζί με τον καπνό, 
σε μια αγχωτική βιασύνη σκέψεων,
     μια οργή σιγοσβήνει ...
μα ... 
αν μη τι άλλο,
     έκανα εξάσκηση στην νοηματική.


Ταξίδι επιστροφής από Κύθηρα, Νοε. 2010 ...