Το λάθος

Ι.
Το λάθος ανάμεσα στα σκέλια,
     μέσα στα μάτια ...
Καιρός τυφώνας σιωπηλός
     στις στέγες των αισθήσεων,
στις σκεπές, στα αγάλματα και τα κτίρια,
στο τρόλεϊ, στη στάση,
στις φωνές των προγόνων,
στη σκουριά των κιγκλιδωμάτων,
στην οξείδωση του νου,
στο ελάχιστο θρόισμα των φύλλων
     των δέντρων ...
μες σ' αυτήν την πολιτεία
μ' όλη την αρρώστια των ποντικών,
με το τσαντάκι και την γραβάτα,
έξω απ' την ασφαλιστική εταιρεία
να φωνάζεις:
     Ταξί ! Ταξί ...

ΙΙ.
Το λάθος είναι εκεί ...
στα σφιχταγκαλιάσματα των ερωτιδέων
στα καλώδια των κινήσεων,
όταν η φυγή στα βλέμματα,
γίνεται επιταχυνόμενη βροχή
     σε σπασμένα τζάμια
και λειχήνες στα πρόσωπα
     των ανησυχούντων.

Το λάθος εδώ, ανάμεσά μας
είναι τ' ανεξίτηλο μελάνι,
που γράφουνε τους νόμους τους
     οι αιώνιοι τύραννοι.

Το λάθος που ζούμε για το "πως"
     κι όχι το "γιατί"...

Το λάθος που κοιμόμαστε
καθημερινά μ' αυτό,
ανάμεσα στα δόντια,
- ξεχασμένη μπουκιά παιδιού -
που το βρήκε το το πρωί,
     με βρώμικη ανάσα ...

ΙΙΙ.
Το λάθος που μας καταποντίζει
και μας ανεβάζει,
όταν μας προβληματίζει
και μας κάνει να μαθαίνουμε
     αλλά και όχι ...

Το λάθος, χτύπος καρδιάς
που μεταφέρεται στα χέρια
     και δεν ξέρουν τι κάνουν ...

Το λάθος
που συντηρεί την καθημερινότητα.
Το λάθος ανάμεσα στα σκέλια,
     μέσα στα μάτια ...

Το λάθος, 
το λάθος είναι ...
     Ο λάθος τρόπος ζωής μας !


1978 από "Τα χρόνια του χαρταετού".