Εν αρχή, η διαπίστωση.
Σε όσους έχω δείξει κείμενά μου, (τώρα πια στο blog μου) στο τέλος "κολλάνε" στην ημερομηνία. "Αυτό το έγραψες τότε" ? και άλλα συναφή ... Μέχρι που η κριτική (που τόσο έχω ανάγκη) περιορίζεται όχι επί της ουσίας, αλλά στο χρονικό συνεχές, σαν κάποιο σίριαλ που βλέπουν στην τηλεόραση. Ο διάλογος, η επικοινωνία (οεο) ... γίνεται : "Α ... Είναι Vintage" ...
Εγώ πάλι, για λόγους αρχής το ξεκίνησα (καθαρά δικούς μου, γραφιοκρατικούς, να θυμάμαι το πότε και πως ...) και σήμερα διαπιστώνω ξανά, ότι δεν φταίω εγώ για τα "κολλήματα" των άλλων. Απλά το marketing μου, είναι μάλλον κακό.
Τέλος, συμπέρασμα και αποδοχή : γίνε πιο συμβατός ...
Όπερ, από δω και πέρα, κόβω τελείως τις ημερομηνίες, μπας και δω κι εγώ, λίγο φως στο τούνελ της συνύπαρξης, μαζί σας.
Α, ναι κι άλλη μια επισήμανση : Να έχετε υπομονή ...
Ακόμη είμαι στα χειρόγραφα του '80 - '90 που τα περνάω σε ηλεκτρονική μορφή. Που να φτάσουμε και στο σήμερα, που είναι και τα ουσιώδη ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου