Η λάβα

Πως να μην θελήσω κάτι τόσο αναγκαίο
     όπως το κορίτσι, απέναντί μου ?
Δεν έχω λέξεις ...

Έχω γίνει μπρούτζινο άγαλμα
     που μέσα του κυλάει η λάβα.
Θεέ μου, δεν έχω γνωρίσει
άλλην ομορφότερη, σκέπτομαι ...
     κι η λάβα λιώνει το άγαλμα.

 Πάλι θα σφουγγαρίζω 
     πατώματα !