Ανθρωπολογίας μάθημα τελευταίο

... ύστερα γίνεσαι παιδί.
Κρύβεσαι στα σπιρτόκουτα
σαν τα κουκλάκια
και είναι η άγνοια του ανέμου
που σε κάνει να δεχτείς,
     δωμάτια από χαρτόνια.

... ύστερα γίνεσαι έφηβος.
Χορεύεις μέσ' τα χρώματα
των ονείρων, των ερώτων.
Σου υπαγορεύουν τη ζωή
π' αγγίζεις μ' αθωότητα
και ξυπνάς με πόνους ενοχής.
Χρόνια της πεποίθησης
     πως εσύ έφταιγες.

... ύστερα γίνεσαι ώριμος.
Χτίζεις με τοίχους στέρεους.
Χωρίζεις μέσα - έξω.
Μπαίνεις στης επιβίωσης
τα σοβαρά παιχνίδια.
Μαθαίνεις τα συμφέροντα,
το θάνατο, το φόβο.
Κι είναι η σύγκριση
     το δεύτερο σου επάγγελμα.

... ύστερα γερνάς 

και είναι πια αξίωμα,
     τα όρια τ' ανθρώπου.
Κρύβεσαι στο κρεβάτι σου
κι ονειρεύεσαι,
δωμάτια από χαρτόνια,
    τότε που ήσουν πιο σοφός.

25 / 11 / 82