Γοργόνα

... όταν οι γλάροι
     συντροφεύουν
          το πλέγμα
               των μαλλιών σου,
κι όλη η άνοιξη
     φυλακισμένη
          σ' ένα βλέμμα,
τα χρόνια
     που το άσπρο
          κυριαρχεί
               στη στεριανή σου
                    λήθη ...

κρατάς
     το' να κορμί
          της άμμου
και τ' άλλο
     της θάλασσας κρατάς,
για νά 'χεις
     δυο κόσμους
          να διαβείς,
πριν η φωνή σου
     αντιγράψει
          το κοχύλι,

όταν υγρή
     και ζωντανή,
          στα κύμματα
               κυοφορείς
- γοργόνα γυναίκα -
τον έρωτα
     που είναι ...
          αναπόφευκτος.

 

27 / 11 / 79  Στην Β. Σ.