Μια θάλασσα

Κάλυμνος (φώτο Μ.Φ.)

Μια θάλασσα γλύφει και σκεπάζει τα βράχια
αφρίζει με δύναμη το κύμα, αθλείται εις ύψος,
απλώνει και χάνεται και πάλι απ 'την αρχή,
     στο χρώμα του μεσημεριού, στο χρώμα της πλήρωσης ...

Μια θάλασσα, η χώρα μου, ήχος, μυρωδιές και φως
που τύφλωσε τους πάντες από ζήλια,
και  δεν μπορούν να κατανοήσουν,
     όλη ετούτη, την μια παλάμη ομορφιά ...

Μια θάλασσα γεννάει την ζωή,
      μα και τη πέρνει,
μ' όλη την τραγικότητα φωτολουσμένη,
η χώρα που αγάπησα και αγαπώ,
     είναι και πάλι εμπρός μου ...
βράχια, ξωκλήσια, χαλάσματα,
κρινάκια της άμμου, 
ξερά χόρτα κι αγκάθια,
μικροί πρωταγωνιστές σε τούτη τη θέα
κι ένα μυρμήγκι που κάνει βόλτες στο φακό μου επάνω,
     θέλει να μπεί κι αυτό στο "κάδρο" ...

Μια θάλασσα με παιδικές φωνές,
ψαρόβαρκες, μπουκαμβίλιες, 
μια γλάστρα βασιλικό
     κι ένας γλάρος που ταξιδεύει για την Αγ. Κυριακή.
Σερφάρει ο ήλιος στο ουζάκι, 
σπάει στον ήχο απ' το τάβλι
     και μια γέρικη ελιά, 
που θέλει να μου πει ιστορίες αιώνων.

Μια θάλασσα σκληρή πραγματικότητα,
γίνεται λογοτεχνία, 
άμμος που πέφτει απ΄το χέρι,
     μια αγκαλιά, ένα παράθυρο,
ένα βιβλίο που ξεφυλλίζεται αργά στον νοτιά,
- είναι η ομορφιά κι οι μύθοι της -
χορός ζωής και έρωτα, όπου κι αν κοιτάξεις,
σκέψεις χαρούμενες, σ' εικόνες αξεπέραστες.

Μια θάλασσα,
     μια θάλασσα, είν' όλα ...


Κάλυμνος