Της άρεσε από παλιά ο Καβάφης,
της άρεσαν κι οι "φίλοι" απ' τα παλιά ...
τώρα δύσκολα μαζεύει την σκέψη,
σ' αυτόν τον χειμώνα χωρίς καλοριφέρ.
Έστρωσε στο κρεβάτι ότι κουβέρτες είχε,
έβγαλε όλα της τα ρούχα
και χώθηκε γυμνή στη θαλπωρή.
Επικεντρώθηκε σε σκέψεις θετικές,
μηχανικά το χέρι κύλησε, ανάμεσα στα πόδια
κι άρχισε να απαγγέλει, μ' ηδονή :
"Σώμα, θυμήσου όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες,
όχι μονάχα τα κρεββάτια όπου πλάγιασες" (*) ...
Κι ύστερα με σιωπηλά κλάματα και με λυγμούς,
την βρήκε το πρωί.
(*) Απόσπασμα από το ποίημα "Θυμήσου, σώμα" του Κωνσταντίνου Καβάφη.
Στην φίλη Μαρία (που μου το εκμυστηρεύτηκε) ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου