Ένας άλλος (άγνωστος) δεσπόζει
στο λιμάνι ο φάρος.
Γραμμές αμβλείες των φυλλωμάτων
και καγκελάκι σκουριασμένο χαμηλό
σκασμένη μπογιά στα ξύλα
ξέφτισ' η σκέψη
κι ο χρόνος κλέβει τις μορφές
καθώς η δόξα του τοπίου μεταλλάσσεται
ζώντας την ιστορία.
Έρημες πόλεις, ξέπνοες
φυλακισμένοι άνθρωποι
σε "κατ' οίκον περιορισμό"
βλέπουνε πια με "άλλο' μάτι
τη γη να συνεχίζει να γυρίζει
ονείρωξη και ενδοσκοπός το μέλλον
δέντρο γονατισμένο η αφορμή
όταν στα ερωτήματα του παρόντος
είναι στο παρελθόν που χάσκει
η απάντηση.
Ένας άλλος (άγνωστος) δεσπόζει
στο λιμάνι ο φάρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου