Ημερολόγιο εγκλεισμού Α΄

A' (με τόνο και μαγιονέζα)

      Σε τελική ανάλυση, ψυχή δεν υπάρχει. Είναι αυταπάτη της ύπαρξης. (Δεν υπάρχει μέσα στο λύθαργο ελευθερία, ατομικότητα, δικαιοσύνη ... και ψυχή). Αν εξαιρέσεις το ΕΓΩ από τα πάντα, δεν είμαστε παρά εργατικά μυρμήγκια, που δουλεύουν για να οικοδομήσουν “κάτι” που δεν ξέρουν. Πάμε, όπου πάμε, βασισμένοι σ’ ένα ένστικτο. Αυτό που προστάζει το πρόγραμμα, ο κατασκευαστής, ή ο εκάστοτε θεός.
     Όλοι αυτοί που θέλουν να αποδομήσουν το “εγώ” μας, είναι απλά γιατί γίναμε πολλοί οι “εγωιστές” κι αυτό αντιβαίνει στο πρόγραμμα. Όσο χάλια και νά’ ναι το “εγώ’ του καθενός (και χρήζει επιδιόρθωσης), κάπου-κάπου βρίσκει γέφυρες επικοινωνίας να συνεννοηθεί κι εκεί ακριβώς, είναι που συναντάς τον “ηλίθιο”, που κρύβει ο καθένας μέσα του. Γιατί έρχονται οι κάθε λογής ψυχολόγοι, επιστήμονες, με τους παπύρους και τις περγαμηνές και σου λένε : φταίει το “εγώ” του καθενός, που είναι υπερφίαλο. (Βλ.: δεν χωράει σε φιάλη). Και με κάθε λογής οδηγούς ευημερίας, προσπαθούν να σε πείσουν σαν πραματευτάδες, ότι πρέπει “σόνι και ντε”, να διορθώσεις το “εγώ” σου. Μα ρε καραγκιόζη-εισπάρτωρα, αν αλλάξω το “εγώ” μου δεν θά ‘μαι πια, ΕΓΩ !
     “Ναι ! αυτό ακριβώς επιδιώκουμε”, σου ομολογούν. Μια ιδανική κοινωνία που όλοι θά ‘ναι ίσοι, χωρίς τις διακρίσεις του κάθε “εγώ”. Δηλαδή ένα χυλό θέλετε, ρε σεφ της οικουμένης ? Όχι ! σου λέν οι ειδικοί , “όλοι ίσοι αλλά όχι ίδιοι”. “Εσύ έχεις άλλο χρώμα”. Ρε μπας κι είμαι αράπης και δεν το ξέρω ? Έχω κι εγώ τις αμφιβολίες μου. Μήπως το γενεαλογικό μου δέντρο, το έφτιαξα εγώ, με την φαντασία μου (να, πάλι το εγώ) και δεν είναι ιστορική πραγματικότητα ? Και τελικά, τι ζόρια τραβάνε οι ειδικοί, αν εγώ είμαι ΕΓΩ ? Δεν έχω εγώ, το υπαρξιακό μου πρόβλημα και το έχουν οι άλλοι, οι άσχετοι ?
     Ρε δεν πάτε στον ... Αντίνοο να σας τα πει καλύτερα ? That’s enough ! Πρέπει να εφεύρουμε μια αντι-επικοινωνία μέσα στην επικοινωνία μπας και συνεννοηθούμε ? Δεν ξέρω πια, χάνει η λογική το βηματισμό της ...
     Η ανθρωπότητα βαδίζει αργά, σταθερά και βήμα-βήμα, όλες τις αλλαγές που ορίζει το πρόγραμμα. Μην με ρωτήσετε ποιό είναι το πρόγραμμα, δεν ξέρω. Μπορεί νά ναι “Made in China” ή “America” ή ακόμη και έργο του θεού ... Όλα τα προγράμματα έτσι κι αλλιώς, στοχεύουν στην αλλοίωση του “εγώ” κι άρα στη ρευστότητα των αγορών ...  Πόσο τιμάται σήμερα ο άνθρωπος ?
     Το ποιά είναι η αλήθεια, το λέει η λέξη : Α (στερητικό) και λήθη. Η αλήθεια είναι το ΑΝΤΙΘΕΤΟ από την  έλλειψη μνήμης. Είναι η ανεπάρκεια Ιστορίας ... Αυτό που επιδιώκουν όλοι, οι εξ άνωθεν “αυτοκράτορες” που καταδυναστεύουν το “εγώ” μας, είναι πρώτα να ξεχάσουμε τα πάντα. Ένα format, γιατί το νέο πρόγραμμα δεν δουλεύει σωστά, πάνω στις παλιές πλατφόρμες. Το νέο πρόγραμμα υπόσχεται, όπως και όλα τα προηγούμενα, την ευημερία σου, την ευτυχία σου ... Το νέο πρόγραμμα φροντίζει, πρώτα να σε εξυπηρετεί, πριν καν το σκεφθείς. Γιατί χωρίς τους “βαρβάρους”  (βλ. Καβάφη), δεν μπορούμε ... Σήμερα πουλάει η στέρηση όλων των κεκτημένων, ελευθεριών και  βιοπορισμού, για να σε κάνουν να εξεγερθείς, σε μία ακόμη ελεγχόμενη επανάσταση, που θα σε οδηγήσει να δεχτείς τον όποιο σωτήρα-λύση. Κι έχει πολλούς άσσους, το μανίκι της εξουσίας.
     - Ναι ρε φίλε, (θα μου πεις) μας τά ’παν κι άλλοι ! Κάτι καινούργιο ? Όπως ? Πως βγαίνω απ’ αυτήν τη φυλακή ? Με ποιόν τρόπο ? Πάλι μασημένη τροφή ?
     - Κατ’ αρχάς ΘΕΣ, να βγεις ? Θες πραγματικά να βγεις ? Λύσε πρώτα το ουσιώδες και μετά περνάμε και στα υπόλοιπα !
     Όπως το καταλαβαίνω εγώ,  ζούμε σ’ ένα πλανήτη, που όλοι θέλουν να πιούν απ’ το ρυάκι του θεού, χωρίς να βρέξουν τα πόδια τους. Μασημένη τροφή το λέμε. Γι’ αυτό έχουμε όλοι ουλίτιδα ! Δεν δουλεύουν τα δόντια. Κι ούτε τα τρίξαμε ποτέ, στους κυβερνώντες. Κι ας αυτοχαρακτηριζόμαστε όλοι αρπαχτικά, ενώ είμαστε γατούλες του καναπέ ... (με “κονσέρβα” τόνο, μόνο γατούλα γίνεσαι) ...
     Είναι οι εντολές “εξ άνωθεν¨που πρέπει να εκπληρωθούν. Μόνο όσοι ζουν σε “Υπόγειο” (βλ. Ντοστογιέφσκι) βλέπουν την ζωή σαν μια ανάβαση, απ’ την άβυσσο. Πρώτα μπαίνεις στη θάλασσα και μετά μαθαίνεις να κολυμπάς. Το να “φαντασιώνεσαι”, υπάρχει υπέρμετρο στον κόσμο. Δεν κάνεις κάτι σπουδαίο, μεγάλο ... φαντασιώνονται κι οι αμοιβάδες !
     Όλα είναι θέμα διατροφής. Είτε οργανικής, είτε πνευματικής. Παιδεία το λέμε ! You know ? Να δώσω ένα παράδειγμα : όταν βάζεις μαϊντανό στο φαγητό, διαλέγεις τα πιο τρυφερά κλωνάρια. Δεν τον βάζεις ολόκληρο με την ρίζα του και το χώμα. Γιατί εδώ έχουμε φτάσει και λέμε κι ευχαριστώ. Είναι και θέμα πρόθεσης, ιδεατού και σχιζοφρένειας. Σε παγκόσμιο επίπεδο, τη μια σου μαθαίνουν την επαναστατικότητα για την ελευθερία και την άλλη σου λένε ελευθερία δεν υπάρχει, βρε χαζό ... εμείς την φτιάξαμε την ιδέα, για να κουνιέστε και λίγο ... μην σου κάτσει το χαπάκι στο λαιμό !
     Ζούμε την εποχή του χαλβαζιάσματος πριν το βιασμό ! Είναι η παλιά μέθοδος απ’ την εποχή των σπηλαίων (διαχρονική), που ούτε φαντασία δεν έχει, στην εκάστοτε εφαρμογή του.
     Ο χρόνος δεν γυρνάει πίσω. Νομοτέλεια. Ότι είναι να συμβει, θα συμβεί ! Τώρα αν κάποιοι παίζουν με  το χρονόμετρο και βιάζονται να έρθουν τα γεγονότα πιο κοντά σε χρόνο, μαγκιά τους, “τους βγάζω το καπέλο”, αλλά ευχαριστώ δεν θα πάρω. Δεν τους κάνω ποτέ την χάρη κι αυτό είναι που με χαρακτηρίζει (σε διαφορά) από τους άλλους λύκους.
     Έτσι κι αλλιώς , υπάρχουν απ’ την μια οι “δικαιωματιστές” κι απ’ την άλλη οι “ψεκασμένοι”. (Οι λέξεις  δεν υπάρχουν σε κανένα λεξικό, είναι εφεύρεση των προβατοποιημένων Ελλήνων). Απ’ την μια τα αρπαχτικά με προβιά κατσίκι τιγρέ, κι απ΄την άλλη τα αρπαχτικά με προβιά αρνάκι Νέας Ζηλανδίας. Η διαφορά τους είναι, ότι το ένα έχει καλύτερα “κομφόρ” από το άλλο. Διαφορετικό μαντρί, άλλες παροχές ...
     Στο ναδίρ ενυπάρχει ένα φως, όσο και στο ζενίθ "το φως εξ ουρανού". Η διαφορά ποιά είναι, στο χρώμα φωτισμού ? Το ένα μπουρδελέ πλανήτου, το άλλο εκτυφλωτικού αστέρως ? Αναρωτιέμαι ποιά πετριά έφαγε ο καθείς και βλέπει αστράκια ! Μόνο η ένωση των άκρων, δίνει ρεύμα απ’ την μπαταρία ...
     Χρόνια το φωνάζω πως : Ζωή, είναι η ένωση των άκρων. Μάλλον στον άνεμο μιλούσα.