Τίτλοι ενός ατάξιδα άδοξου ταξιδιού

Όσο και να το “παλεύω”,
η συγκινησιακή πανούκλα,
     έχει καλύψει τα πάντα σαν πέπλο.
Δεν έχει γιατριά, δεν έχει θεραπεία ...
Ένα θέατρο του παραλόγου.
"Ο μάστορας κι ο εργοδηγός".
Ο ποντικός που έχει παρανοήσει
     και τρώει τις σάρκες του.
Το τραγικό και το γελοίο αδελφωμένα.
Κομμάτια, θρύψαλα, αποσπάσματα,
     απ’ τον ένα τοίχο, στον απέναντι.
Ζωή που στροβιλίζεται σε χάος
και περισσεύει η θλίψη,
     η υποκρισία κι η οργή.

Συνέπεια κι ασυνέπεια,
     παρόρμηση και συνήθεια.
Κάκτοι και μιμόζες.
Οι συνελεύσεις με την ύλη,
απέβησαν αδιέξοδες,
     σε νεκρό παρελθόν.
Νόηση σε καταστολή.
Ιστορία σε λήθη.
Τζίτζικας και μέρμηγκας
τα πρότυπα,
     μιας θλιβερής ζωής.

Αποσύνθεση κι  ανασύνθεση.
Ζωή πίσω από το τζάμι.
Η γυάλα που δεν σπάσαμε
     κι η βία της επιβίωσης.
Το καθήκον κι η αδιαφορία.
Η νύχτα κι οι φωτιές.
Ακούς τον άνεμο στα δέντρα,
     "έρχεται, έρχεται ... η θύελλα".
Ένας εφιάλτης διφορούμενος.
Μια οφθαλμαπάτη
     που μας πληρώνει με θάνατο.
Ένας ωκεανός που χάνεται
 σε μια λίμνη, η ανθρωπότητα,
     προδίδει τη ζωή.
Ο θάνατος κι ο χρόνος,
     ταξίδι ατάξιδα άδοξο.
Ένα σύμπαν συρρικνώνεται μέσα μας,
     και προσμένει το "big bang".
Με όποια συνέπεια !