φωτο (Μ.Φ.) |
Είμαι ώρα τώρα,
στου κρεβατιού την άκρη,
κοιτώντας το πάτωμα.
Τα χέρια απλωμένα στήριγμα
στο στρώμα,
ο καιρός αίθριος,
διάθεση - θερμοκρασία,
υποφερτή.
Έρχεται απ’ το σαλόνι
μια μουσική,
που ξέχασα ανοικτή.
Με γαληνεύει.
Λέω : που θα πάει ...
θα εμφανιστεί η θάλασσα
στα πόδια μου,
θα πλατσουρίσω στ’ όνειρο,
μα ’κείνο δεν μου κάνει την χάρη.
Είναι ώρα που κοιτώ
ένα ηλίθιο μωσαϊκό,
- ταυτόσημο στις σκέψεις -
που χάνομαι μέσα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου