Απ’ τα χρόνια τα παλιά

 “Σ’ ααγαπώ, σ’ αγαπώ, που με βάζεις, σ’ ένα πύργο ψηλό να διατάζεις”.
Κι ότι έμεινε στο τώρα, είναι ο πύργος κι αυτός που ψηλά διατάζει.
Μια κι η αγάπη πάντα χάνεται, στο που σε “βάζω” και σε τι αξία σε έχω ...

1970, μεσούσης της χούντας, τρείς Ιέρειες (τώρα πια) της μουσικής : Λευτέρης Παπαδόπουλος (Στίχοι), Μάνος Λοΐζος (Μουσική), Γιάννης Καλατζής (Ερμηνεία), φτιάξαν ένα ακόμη λιθαράκι ανεξίτηλο μεσ' τις καρδιές μας.

Κι όπως τότε, έτσι και τώρα (στην όποια χούντα) έχουμε ανάγκη από χαρούμενα τραγούδια, να ξεπερνάμε την θλίψη.