[…] Η ρωγμή γίνεται όλο και μεγαλύτερη, ως την πλήρη εξαφάνιση του παλαιού κόσμου. Το “ανώμαλο” άτομο θα τίνει όλο και περισσότερο να γίνει κοινό. Ο καινούργιος άνθρωπος δεν θα αναφανεί, παρά όταν θα έχει σταματήσει ο πόλεμος, ανάμεσα στην ομάδα και το άτομο. Τότε θα θαυμάσουμε το ανθρώπινο τοπίο στη πληρότητά του και το μεγαλείο του. […]
Από το βιβλίο : “Ο καιρός των δολοφόνων”, του Χένρυ Μίλλερ.
Το συνιστώ ανεπιφύλακτα και δη σε ποιητές ... (μια κι αναφέρεται στον Ρεμπώ) ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου