Ημερολόγιο εγκλεισμού Α

Α (άλφα σκέτο με ολίγη)

     Δεν είμαστε απλά φυλακισμένοι σ’ ένα πλανήτη φυλακή, σε ένα matrix ... Εμείς όλοι, είμαστε η θεμέλια δομή του. Κάτι σαν τις εντοιχιζόμενες ηλεκτρικές συσκευές. (Όσο δυσοίωνο κι αν ακούγεται αυτό) ... Οποιαδήποτε αποδόμηση στο “σύστημα”, πρώτα εμάς πονάει ! Η “φάκα” που φαντάζει επίχρυση, είναι πάνω απ’ τις δυνάμεις μας. Είναι θεός και τοτέμ. Είναι όλη μας η πίστη και η θεμέλια ύπαρξη μας, βασισμένη επάνω σε ένα λάθος, σε μια υποτιθέμενη υπόθεση, του “νομίζω  πως” ...
     Υποθέτω ότι η γη είναι στρογγυλή, γιατί έτσι μου λένε οι “ειδικοί” επί του θέματος. Εγώ και εσύ δεν την έχουμε δει από μακριά, παρά μόνο από αεροπλάνο. Εκεί συλλαμβάνουμε την υποτιθέμενη καμπυλότητά της. Το θέμα μου δεν είναι, αν η γη είναι επίπεδη ή στρογγυλή, αλλά να ... ένα καλό παράδειγμα για το τι δεχόμαστε αμάσητο. Χωρίς δικές μας, χειροποίητες αποδείξεις. Αυτό που λέμε αυτόπτης μάρτυρας. Πουθενά δεν ήμασταν αυτό ακριβώς : Αυτόπτης Μάρτυρας ! Κι όμως δεχόμαστε γεγονότα και απόψεις που μας λένε, ανάλογα από το πόσο όμορφα είναι πλεγμένη η κάθε “παραμύθα”. Πόσο κολλάει στην λογική του κάθε απλού ανθρώπου, η ήδη μασημένη τροφή...
     “Όχι άλλο κάρβουνο” έλεγε κάποιος ηθοποιός κι εμείς γελάγαμε ... Όχι σύνορα στη φαντασία, έλεγα εγώ κι έγινα σοβάς στο ντουβάρι. Όχι δεν είναι γιουβέτσι το κοκορέτσι φώναζες, μα είναι φαγητό και τα δυό, σου λεν’ οι “ειδικοί” κι η σκέψη αποδομείται ... Λειτουργεί μόνο με γράσο. Και γράσο έχει μόνο δύο μάρκες. Το “αληθινό ψέμα” και την “ψεύτικη αλήθεια”. Και τα δυo έχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Μαλάκυνση εγκεφάλου (κοινώς άνοια) ή ζόμπι. Το ίδιο είναι !
     Έτσι κι αλλιώς, (σοβαρά τώρα) ο μοναχικός λύκος, θα ζήσει και θα πεθάνει “σκέτο” μοναχικός λύκος. Μόνο όλοι μαζί μπορούμε ν’ αλλάξουμε το “κάτι”, αν όχι τα πάντα ... Το κάθε “εγώ” είναι μέρος της δομής, του σύμπαντος κόσμου μας. Όσο πιο πολύ το διαιρείς, χάνει δυνάμεις, ακρωτηριάζεται ...
     Ζούμε μια εποχή όπου η ακινησία, είναι η νέα φύση του ανθρώπου. Σαν τα φυτά ένα πράμα ! Δεν μετακινούμαστε, παρά μόνο όσο οι ρίζες μας το επιτρέπουν. (Δεν περιμέναμε το lockdown, το είχαμε ήδη). Κι αυτό σε όλα τα επίπεδα, φυσιολογικότητας ή πνευματικότητας. Αυτό που επιχειρείται σήμερα, είναι οι ειλημμένες υποχρεώσεις, με την εφαρμογή των προκατασκευασμένων προγραμμάτων. Είναι ήδη προγραμματισμένη ΚΑΙ η οποιαδήποτε αντίδρασή σου ! Γι’ αυτό και σου μιλάνε διαρκώς, για “εφαρμόσιμα μέτρα”, γιατί υπάρχουν και τα “ανεφάρμοστα” που σου ετοιμάζουν.
     Σ’ ένα “παράδεισο” γη, όλα αυτά που γίνονται σήμερα, φαντάζουν παράλογα. Αν όμως (λέω όμως), απ’ την αρχή, γνώριζες ότι ζείς σ’ ένα πλανήτη φυλακή, όλα θα σου φαντάζαν λογικά, μέσα στην παραλογία τους. Γιατί αυτή ακριβώς είναι η λογική συνέχεια του προγράμματος. Το χάος, τα κβάντα, η σκοτεινή ύλη ... Νύχτα όλα ! Πίσσα, σκοταδισμός !
     Έγραφα παλαιόθεν, “αν θέλετε ν’ αλλάξει κάτι, σκοτώστε τον κατασκευαστή” ! ή τους όποιους κατασκευαστές του προγράμματος ... Πυρπολήστε το πρόγραμμα ! Εμμέσως πλην σαφώς, δεν φταίει ο συνάνθρωπος, αλλά ο προγραμματιστής.
     (Όταν ένα σπίτι πλημμυρίζει, φταίνε τα υδραυλικά του, άρα και κατ’ επέκταση, ο “μαλάκας” μάστορας, που σου τα έφτιαξε και κανένας άλλος) ! You know what i mean !?!
     Δεν μπορεί, να μου έχεις δυό οικονομίστικες θεωρίες, να λυμαίνονται όλη την πνευματικότητα (κουλτούρα ?) του ανθρώπου, εις τους αιώνες ... (που ξεκινούν ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ, από το τι παράγει ο άνθρωπος, λες και ο άνθρωπος είναι ΜΟΝΟ το προϊόν και η αξία του) και να μου μιλάς μετά,  για έρωτα, ευτυχία, ελευθερία μέσα στο ήδη “καλούπι” του προϊόντος ...
     Δεν μπορεί, να μου έχεις δύο οικονομίστικες θεωρίες (σοσιαλισμός ή καπιταλισμός και τα παράγωγά τους), που δηλώνουν ευθαρσώς ότι ο άνθρωπος είναι ένα μηχάνημα παραγωγής και που αυτές τις θεωρίες, τις προσκυνάς, τις ασπάζεσαι, μετά να ζητάς συμπόνια ! Από που ? Απ’ το μηχάνημα που εσύ ο ίδιος, είσαι γρανάζι του ? Μόνο πολλοί μοναχικοί λύκοι φτιάχνουν αγέλες ! Αλλιώς, όλοι σκυλάκια, κατοικίδια του σαλονιού.
     “Μην ελπίζεις τίποτα, μην φοβάσαι τίποτα, αλλά ζήσε ελεύθερα” ... Που ? στο φαντασιακό ? Αυτό μας έμαθαν, αυτό κάνουμε! Το “χαντάκι” που μας έριξαν, φαντάζει πιο μεγάλο τώρα, απ’ ότι στην αρχή, πριν μας ρίξουν. Τώρα στους λαβυρίνθους της λογικής, η πραγματικότητα είναι ήδη τσιμεντένια.
     Ζούμε το πρώιμο στάδιο της ρομποτοποίησης και δεν το βλέπουμε καν ... Δεν έχει να κάνει με δικαιώματα κι υποχρεώσεις, ούτε καν με ελευθερία, όλα είναι σε καλούπια παραγωγής φορμαρισμένα. Τελευταίο προπύργιο τώρα, τα όνειρα. Ακόμα και οι ψευδαισθήσεις σου, θα πρέπει νά ‘ναι ελεγχόμενες ! “Νά ’σαι χαρούμενος μέσα στην δυστυχία σου”, λένε οι νέες επιταγές του μέλλοντος. Απλά δεν έχει εφευρεθεί ακόμη, το τέλειο χαπάκι της "νιρβάνα" ... Κάντε υπομονή σου λένε. Ες αύριον τα σπουδαία !
     Πρώτα η υγεία μας λένε ... σ’ ένα κόσμο που ζέχνει !